Tekst: Bożena Ratter

Wyjazd  w poszukiwaniu szczątków księdza Wrodarczyka w byłej jego parafii Okopy na Wołyniu musimy odłożyć – pisał Leon Żur o wyjeździe organizowanym we wrześniu 1991 roku. Klimat polityczny na Ukrainie, gdzie podnosi głowę ukraiński nacjonalizm nam nie sprzyja. Przy głośnej wrzawie wznosi się pomniki Banderze. Jedne ugrupowania je stawiają, a drugie obalają. Czasy są politycznie niestabilne. (Leon Żur, wspomnienia „Mój wołyński epos”).

Ukraińska młodzież śpiewa piosenkę autorki podręczników do nauki ukraińskiego: “Jestem banderowcem! Zbudujemy cudowny świat”.

CAŁY TEKST TUTAJ.

Tekst: Bożena Ratter

Sztuczna i perfidna, szerzyć się będzie kultura sowiecko-polska „podręczników” p. Borejszy i Zuzanny Ginczanki  – pisał Mieczysław Inglot o planie Stalina sowietyzacji narodu polskiego, zrobienie z niego integralnej części społeczeństwa radzieckiego na ziemiach anektowanych 17 września 1939 r.

Tekst: Leszek Samborski

<Pamiętaj Lasze, co do Wisły to nasze> – wielu Polakom wydaje się, że to banderowskie hasło to zamierzchła historia.

CAŁY TEKST TUTAJ.

Tekst: Bożena Ratter

Ukraina nigdy nie była tak „popularna” w Polsce jak obecnie – pisze Zychowicz w książce Ukraina. To  jedno z wielu zdań, które zmusza mnie do refleksji czy jest wynikiem ignorancji  autora czy powielaniem stalinowskiej propagandy.

To nie tyle „popularne” ale doskonale znane jako Ojczyzna wielu pokoleniom Polaków ziemie Rzeczypospolitej przez 600 lat zagospodarowywane, rozwijane, utrzymywane i bronione przez Nią i częściowo odzyskane w 1918 roku po 123 latach kolonizowania ich przez Rosję, Niemcy i Austrię. Znane milionom pielgrzymów na Jasnej Górze wchodzącym do Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej pod kopią obrazu Jana Matejki „Śluby króla Jana Kazimierza”, które zostały  złożone 1 kwietnia roku 1656 w katedrze lwowskiej.

Tekst: Bożena Ratter

Jestem przekonany, że taki czas przyjdzie, kiedy ta sprawa będzie w relacjach pomiędzy naszymi krajami wyjaśniona –wiceminister spraw zagranicznych Arkadiusz Mularczyk w 2023 (TVPInfo). Żydzi nie czekali z tą sprawą czyli holocaustem Żydów na dogodny czas do rozliczenia ze sprawcami, nazistowskimi Niemcami. Już 20 listopada 1945 roku w Norymberdze holocaust Żydów poznał i potępił cały świat a Niemcy wypłacili odszkodowanie. I nie wpłynęło to negatywnie na relacje Izraela czy rozproszonych po świecie Żydów z Niemcami i całym światem. Wprost przeciwnie, cały świat godzi się z tym, że musi znać i pamiętać shoah Żydów. A zwłaszcza młodzi Żydzi.

Ukraina nie potępiła holocaustu na Polakach, Ormianach, Żydach  i nie wypłaciła odszkodowania a polski wiceminister Arkadiusz Mularczyk nazwa ludobójstwo na Polakach dokonane przez nacjonalistów ukraińskich i ludność cywilną  „tą sprawą”, która ma czas czekać.

Tobie Matko-Polsko jesteśmy to winni, wierność w małych sprawach, w małych rzeczach. Ale jak odróżnić wagę czynów, ważność słów, wartość każdej polskiej krwi przelanej za wolność? Właśnie ta krew się burzy w sposób szczególny tutaj w południowo-wschodniej części kraju. Krew rwie żyły, pulsuje, pobudza serce do szybszego bicia. Wzburzenie wyostrza zmysły. To wszystko na widok tablicy, która została umieszczona na jednym z grobów w podsanockiej miejscowości Mokre. Niby zwykły cmentarz parafialny, gdzie spoczywają doczesne szczątki zmarłych, niby zwykły pomnik z czarnego granitu jako jeden z wielu, niby zwykła tablica ze stali nierdzewnej z wyrytymi imionami zmarłych, niby….. ale nie do końca. Faktem bezspornym jest to, że zmarłych należy grzebać jak nakazuje zarówno Pismo św. jak i zwykła ludzka przyzwoitość. Po chrześcijańsku, po ludzku. We wspomnianej mogile spoczywają szczątki ukraińskich zmarłych.
CZYTAJ CAŁOŚĆ TUTAJ:

ZOBACZ TUTAJ TRANSMISJĘ.

Tekst: Bożena Ratter

Uważam, że Bandera w ogóle brał przykład z Piłsudskiego– stwierdził dziennikarz TVN24, Andrzej Morozowski. Nic nowego – tak jak rozbudowuje obecnie państwo niemieckie fuhrer Adolf Hitler dziś my, Ukraińcy, przystąpiliśmy na wyzwolonych ziemiach do odbudowy ukraińskiej państwowości. Tego dzieła dokonuje OUN pod przewodem STEPANA BANDERY– pisał w 1941 roku dziennikarz Samostijnej Ukraijny nr 3 (Stanisławów 1941 r)