Prezentujemy Państwu tom III książki – Księga Żałoby Obwodu Rówieńskiego. http://suozun.org/…/i_ksiega-zaloby-obwodu-rowienskiego-to…/ W sumie na Ukrainie wydano drukiem 6 tomów.Pół roku temu opublikowaliśmy tom I http://suozun.org/…/i_ksiega-zaloby-obwodu-rowienskiego-to…/ i tom II http://suozun.org/…/i_ksiega-zaoby-obwodu-rowienskiego-ofi…/.

Książkę otrzymaliśmy od naszych przyjaciół z Ukrainy z prośbą o jej jak najszersze rozpropagowanie, co niniejszym czynimy. Jak twierdzą badacze, najliczniej wśród ofiar banderowców reprezentowani są Polacy, na drugim miejscu pod tym względem znajdują się Ukraińcy, a na trzecim – Żydzi. Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów upamiętnia wszystkie ofiary zbrodni OUN-UPA, niezależnie od ich narodowości.

Bliższe zapoznanie się z wykazami nazwisk zabitych i poległych już na pierwszych stronach książki rodzi pytania, wywołuje zaskoczenie, a nawet oburzenie. Ponieważ razem z ofiarami zostali wymienieni … ich zabójcy! Tak, w tej samej książce, przemieszane z nazwiskami ofiar OUN i straszliwymi sposobami w jaki zostały zamordowane, umieszczone zostały nazwiska członków OUN. Zupełnie bezkonfliktowo sąsiadują ze sobą nazwiska zabitych członków OUN i takie oto zapisy: «obywatelka taka a taka, Polka, zarąbana przez członków OUN», «siedmioosobowa rodzina ukraińska – zarąbana przez członków OUN we własnym domu», «sześcioletnia dziewczynka – spalona żywcem w domu», «dziewczynka – Ukrainka po storturowaniu przez członków OUN jeszcze żywa została wrzucana do mrowiska», «członkowie OUN zabrali dziewczynę do tartaku, gdzie przepiłowali ją», itd.

Takie umieszczenie zabitych członków OUN na jednym wykazie razem z ofiarami członków OUN wygląda jak dążenie do zrehabilitowania zabójców, a nawet zaprezentowania ich jako «niewinnych ofiar». Teraz także Państwo otrzymujecie możliwość zapoznania się z tymi wykazami zabitych cywilów i wyciągnięcia własnych wniosków.

,,Kto należy do narodu polskiego musi zniknąć. Najzaszczytniejszym dla nas zadaniem jest uczynienie wszystkiego, aby każdy przejaw polskości, obojętnie jakiego rodzaju zginął bez reszty’’ – Albert Forster na wiecu w Bydgoszczy – listopad 1939 r.

W swojej książce pt. ,,Ścigałem Iwana ,,Groźnego’’ Demianiuka’’ profesor Jacek Wilczuropisał w szczegółach, jak od połowy lat 60-ych ubiegłego wieku służby specjalne OUN rozpoczęły infiltrację Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Po tzw. zmianie systemowej w 1989 roku, a dokładnie od 1991 roku, czyli po przejęciu władzy nad GKBZHwP przez ówczesnego, nowego ministra sprawiedliwości w rządzie Mazowieckiego, koncesjonowanego ,,katolika’’ Wiesława Chrzanowskiego, rozpoczęła się totalna destrukcja GKBZHwP, a wszystkich pracowników tejże Komisji, którzy wcześniej przez całe długie lata zajmowali się zbieraniem dowodów zbrodni oraz ściganiem ukraińskich nazistów w służbie niemieckiej, takich m.in. jak najsłynniejszy z nich Iwan Demianiuk oraz banderowskich i litewskich zbrodniarzy wojennych zostali z Komisji zwolnieni lub też zmuszeni do tzw. ,,dobrowolnego’’ odejścia… – więcej w blogu kresywekrwi.blogspot.com

W niemieckim archiwum odnaleziono nieznane dotąd zdjęcia z niemieckiego nazistowskiego obozu śmierci w Sobiborze świadczące o tym, że służył tam osławiony ukraiński strażnik Iwan Demianiuk.

Jak podała w piątek agencja AFP, zdjęcia znaleziono w berlińskim archiwum Topografia Terroru. Co najmniej jedno zdjęcie Demianiuka było w kolekcji 350 zdjęć należących do oficera SS Johanna Niemanna, który był jednym z dziesięciu esesmanów zabitych podczas powstania więźniów w Sobiborze w październiku 1943 roku.

Niemieckie archiwum podało w oświadczeniu, że kolekcja zdjęć zapewnia nieznane dotąd spojrzenie na Holokaust oraz na niemiecki program eutanazji osób chorych i niepełnosprawnych. „Kolekcja Niemanna poszerza naszą wiedzę o Akcji Reinhard, zabiciu 1,8 miliona Żydów w obozach Sobibór, Bełżec i Treblinka” – oświadczyła Topografia Terroru.

Zdjęcia zostaną zaprezentowane w Berlinie 28 stycznia br., znajdą się także w książce wydanej tego samego dnia… – więcej na kresy.pl

Osoby zamieszczające w sieci wpisy krytyczne pod adresem Ukraińców w kontekście banderyzmu są wzywane w charakterze świadków, a podczas przesłuchania sugeruje im się zamieszczanie w sieci kajających się wpisów, według podsuwanego im wzoru, rzekomo celem złagodzenia ewentualnej kary za mowę nienawiści. „Takie przeprosiny to przyznanie się do winy i w zasadzie pewny wyrok skazujący” – twierdzi w rozmowie z portalem Kresy.pl zaangażowany w sprawę prawnik, pragnący zachować anonimowość.

Według informacji uzyskanych przez portal Kresy.pl, osoby zamieszczające w sieci wpisy krytyczne pod adresem Ukraińców w kontekście przypadków propagowania banderyzmu, a także osób innej narodowości, są ścigane przez prokuraturę. Dochodzi przy tym do osobliwych praktyk. Początkowo wzywa się ich w charakterze świadków. Później, podczas przesłuchania, składa im się propozycję zamieszczenia w sieci wpisów z przeprosinami, według podsuwanego im wzoru. Zdaniem prawnika, który zastrzegł sobie anonimowość, tego typu przeprosiny „to przyznanie się do winy i w zasadzie pewny wyrok skazujący”… – więcej na kresy.pl