Instytut Pamięci Narodowej podjął działania, wskazując stronie ukraińskiej Hutę Pieniacką jako pierwsze miejsce, które chcemy przebadać, z tych setek miejsc związanych z rzezią wołyńską – powiedział we Lwowie wiceszef IPN, prof. Krzysztof Szwagrzyk.

W sobotę rozpoczęły w Polsce, a później na Ukrainie, rozpoczęły się uroczystości 76. rocznicy zbrodni w Hucie Pieniackiej. W homilii podczas Mszy św. odprawionej w sobotę wieczorem we lwowskiej archikatedrze, biskup pomocnicy lwowski Edward Kawa powiedział, że ofiary Huty Pieniackiej są dziś symbolem prawdy w polsko-ukraińskich stosunkach. – Pamięć o tych ofiarach, o tych męczennikach z Huty Pieniackiej jest żywa – powiedział bp Kawa.

Głos zabrał później także obecny na uroczystości wiceszef IPN, prof. Krzysztof Szwagrzyk. – więcej na kresy.pl

W dniu 23 stycznia 2020  ks. Arcybiskup Stanisław Budzik otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. W piśmie do Senatu U.P odniosłem się do niektórych słów z opinii i oceny recenzentów, które promowały to wyróżnienie. W powyższym ukazałem jak ks. Arcybiskup potraktował płynące do niego pisma a które były związane z tematem Zbrodni Wołyńskiej. Dlatego zwracam się z prośbą o zapoznanie z powyższym Kresowian oraz umieszczenie na możliwych stronach internetowych. Jest to bardzo ważne z tego tytułu również że ks. Arcybiskup, metropolita lubelski przez siedem lat blokuje umieszczenie symbolu „ zbrodni wołyńskiej” w Alei Pamięci męczeństwa narodu Polskiego jaka znajduje się przy kościele pw. św. Michała Archanioła w Lublinie.

Z poważaniem

Zdzisław Koguciuk

Pismo do Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego – format pdf

Ostatnio więcej się mówi o wybitnym polskim prawniku (pochodzenia żydowskiego) Rafale Lemkinie, twórcy pojęcia ludobójstwa. Na narodziny koncepcji Lemkina pierwszorzędne znaczenie miało zetknięcie się z prześladowanymi ormiańskimi uchodźcami z Turcji, którzy na przełomie XIX i XX wieku osiedlali się we Lwowie, gdzie Lemkin studiował. W 1921 roku we Lwowie powstało Towarzystwo Polsko-Ormiańskie, działające „w poczuciu potrzeby odnowienia i wzmożenia wzajemności dla zadań i interesów wspólnych obu narodów, polskiego i ormiańskiego, wobec Wschodu i Zachodu”. Znaleźli się w nim m.in. emigranci z Turcji i potomkowie starych rodów ormiańsko-polskich.

W czasie kiedy Lemkin rozpoczął swoje studia we Lwowie, wciąż istniała w nim wielowiekowa, ale niezwykle żywotna i prężna społeczność ormiańska. Wśród Ormian lwowskich wiele się mówiło o masakrach w Turcji i ugruntowała się trwała świadomość cierpień zadanych ich narodowi. Wielu kolegów Lemkina, studentów uniwersyteckich, było pochodzenia ormiańskiego. Co najważniejsze także wśród nauczycieli Lemkina na Uniwersytecie liczne były osoby tego pochodzenia: historyk sztuki Jan Bołoz Antoniewicz, lektorzy języka ormiańskiego: ksiądz ormiańskokatolicki Bogdan Dawidowicz, Garabed Keuprulian, fizyk Roman Negrusz, lekarze: Roman Barącz, Władysław Szymonowicz, Włodzimierz Łukasiewicz, Teodor Bohosiewicz Lemkin słuchał wykładów Oswalda Balzera (nie Ormianin, za to autor ważnych do dzisiaj studiów nad prawem ormiańskim w Polsce, promotor w przewodzie doktorskim Lemkina) czy też Leona Pinińskiego, profesora prawa rzymskiego, który po matce pochodził z ormiańskiego rodu Nikorowiczów. Ważny wpływ na Lemkina mieli również związani z polskimi Ormianami: wykładowca prawa kościelnego Władysław Abraham i specjalista prawa karnego Juliusz Makarewicz… – więcej na kresy.pl

Rada Miasta w Kielcach nie zgodziła się na postawienie w stolicy województwa świętokrzyskiego pomnika „Rzeź Wołyńska” autorstwa Andrzeja Pityńskiego.

Jak podało TVP3 Kielce, do dyskusji i głosowania nad propozycją postawienia w Kielcach pomnika „Rzeź Wołyńska” doszło w środę. Wnioskował o to Społeczny Komitet Budowy Pomnika. W trakcie dyskusji radna Agata Wojda z Koalicji Obywatelskiej przekonywała, że pomnik nie powinien zostać postawiony, ponieważ „epatuje brutalnością”.

„Oczywiście zaraz pewnie pojawi się kontrargument, że wojna była brutalna. Nie znam jednak w przestrzeni publicznej podobnych pomników” – mówiła Wojda, która uważa, że pomnik Pityńskiego jest „przykładem brutalizacji przestrzeni”. Radna KO użyła też argumentu, że pomnika nie chciały już inne samorządy… – więcej na kresy.pl

Film Juliana Hendy;ego pt. ,,SS Galizien w Wielkiej Brytanii”zamieściłem w swoim niedawnym artykule, zatytułowanym ,,Esesmani Andersa”.

http://kresywekrwi.neon24.pl/post/153117,esesmani-andersa

Niestety, artykuł mojego autorstwa, opisujący historię uratowania od sprawiedliwej kary, ukraińskich morderców Polaków z Wołynia i Małopolski Wschodniej z lancknechtowskiej dywizji SS Galizien,udającej w swoim ostatnim wcieleniu tzw. ,,Ukraińską Armię Narodową”, dowodzoną przez zdrajcę i hitlerowskiego kolaboranta, generała Pawło Szandruka, nie wyszedł nawet z poczekalni portalu neon24.pl, dlatego też być może tylko niewiele osób zauważyło film Juliana Hendy;ego, który do dziś jest w Polsce, obrazem zakazanym do publicznej prezentacji przed polską opinią publiczną… – więcej na kresywekrwi.blogspot.com

Przed sądem w Lublinie zakończył się proces trzech Ukraińców, oskarżonych o serię brutalnych napadów w okolicach Chełma. Przestępcy nocą włamywali się do domów i znęcali się nad Polakami, m.in. torturując ich, podtapiając czy przypalając.

W miniony wtorek przed Sądem Okręgowym w Lublinie. zakończył się proces trzech Ukraińców, oskarżonych o serię brutalnych napadów w okolicach Chełma. Przypomnijmy, że ponad roku temu policjanci zatrzymali bandę Ukraińców z Wołynia, którzy włamywali się nocami do domów w Chełmie i jego okolicach. Torturowali mieszkańców, m.in. bijąc ich, podtapiając, a nawet przypalając, by zrabować ich oszczędności. Początkowo informowano o 4 zatrzymanych, później część mediów podawała, że zatrzymano kolejne cztery osoby. Część z nich została jednak dość szybko zwolniona. Jak informował „Nowy Tydzień”, połowę zatrzymanych Ukraińców wypuszczono na wolność, ze względu na brak twardych dowodów świadczących o ich winie, choć fakty wyraźnie wskazywały, że wszyscy działali w jednej grupie… – więcej na kresy.pl

Samobójcy, ofiary czynów czysto kryminalnych, ofiara błędu lekarskiego oraz osoby zmarłe w nieustalonych okolicznościach zostały wliczone przez poprzedniego prezydenta Ukrainy Petra Poroszenkę do grona „Bohaterów Ukrainy” za udział w tzw. „rewolucji godności” na kijowskim Majdanie. Mają one na Ukrainie swoje tablice pamiątkowe, organizuje się na ich cześć uroczyste akademie, w szkołach dzieci uczą się o nich wierszy.

Były prezydent Ukrainy Petro Poroszenko w trakcie swojej kadencji nagrodził pośmiertnie najwyższym ukraińskim tytułem „Bohatera Ukrainy” 112 osób za udział w krwawych wydarzeniach na przełomie 2013 i 2014 roku, które doprowadziły do obalenia prezydenta Wiktora Janukowycza. To tak zwana „Niebiańska Sotnia” – rzekomo setka zamordowanych przez „reżim Janukowycza”, bohaterowie pomajdanowej Ukrainy czczeni jako męczennicy sprawy narodowej. W Kijowie ma powstać na ich cześć gigantyczny kompleks pomnikowy, który całkowicie zmieni wygląd centrum ukraińskiej stolicy. Stawia się im pomniki, nazywa się na ich cześć ulice, tworzy dzieła sztuki, wydaje książki. Założono kilka stron internetowych opisujących żywoty tych współczesnych ukraińskich świętych. Zagraniczne delegacje odwiedzające Kijów oraz przedstawiciele placówek dyplomatycznych oddają im cześć w miejscach, gdzie oddali swoje życie. Jednak mit o „Niebiańskiej Sotni” skonfrontowany z oficjalnymi materiałami wygląda znacznie mniej heroicznie… – więcej na kresy.pl