Być jak Roman Szuchewycz

My, mieszkańcy Elbląga, dzięki którym piastuje Pan stanowisko prezydenta miasta, składamy oficjalny protest. Haniebny jest bowiem brak reakcji władz miasta na skandaliczny proceder, do ktorego doszło w mieście partnerskim dla Elbląga – w Tarnopolu.

W piątek 5.03.2021 r. władze miasta Tarnopol z jego merem Serhijem Nadałem uczciły 71 rocznicę śmierci hołownego komandyra UPA Romana Szuchewycza nadając jego imię stadionowi miejskiemu. Już wówczas spodziewaliśmy się oficjalnego ostrego wystąpienia władz Elbląga. Wzorcowo postąpił w tej sprawie Prezydent Zamościa Pan Andrzej Wnuk. Wypowiedział umowę partnerską Tarnopolowi i zrezygnował z unijnych pieniędzy przeznaczonych na rozwijanie stosunków z tym miastem. Zachował się godnie i z honorem, jaki powinien cechować Polaka… – więcej w blogu kresywekrwi.blogspot.com

Pokaż więcej »

Mer Tarnopola odmówił zmiany nazwy stadionu i wezwał, by „być jak Roman Szuchewycz”

Władze Tarnopola nie anulują swojej decyzji o nadaniu stadionowi miejskiemu imienia Romana Szuchewycza – ogłosił w piątek mer Tarnopola Serhij Nadał. Przeciwko takiemu patronowi obiektu protestowały Izrael i Polska. „Tarnopolscy, ukraińscy i zagraniczni sportowcy będą startować na stadionie imienia Romana Szuchewycza” – podkreślił Nadał wzywając Ukraińców, by „byli jak Roman Szuchewycz”.

W nagraniu opublikowanym w piątek na Facebooku Serhij Nadał przypomniał, że co roku na początku marca Tarnopol organizuje młodzieżowe zawody o „Puchar Szuchewycza” po to, by upamiętnić „wybitnego przywódcę UPA”, jakim był Roman Szuchewycz. „Symbolicznym będzie to, że w tym roku nagrodzenie zwycięzców zawodów odbędzie się na miejskim stadionie imienia Romana Szuchewycza” – mówił mer Tarnopola… – więcej w portalu kresy.pl

Pokaż więcej »

Meldunek sytuacyjny Nr. 019

Oto Meldunek sytuacyjny Komendy Ósmego Odcinka Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 3 kwietnia 1947 roku, dotyczący bestialskiej zbrodni dokonanej na żołnierzach Grupy Manewrowej 4 Bałtyckiej Brygady WOP z Koszalina przez bandy UPA, w zasadzce pod Jabłonkami w okolicy Baligrodu 1 kwietnia 1947 roku. Meldunek zawiera opis zdarzenia i przebieg walki, a dalej ewakuację ciał zabitych i pomordowanych żołnierzy Wojska Polskiego z pola bitwy.

Autor meldunku streszcza w nim również inne zmagania żołnierzy Wojska Polskiego z bandami UPA w pasie przygranicznym Bieszczad, stany osobowe stanic wojskowych, ich szkolenie, a także bardzo ciężkie warunki terenowe oraz bytowe, gdzie często brakowało żywności, zarówno dla ludzi, jak i paszy dla koni, będących fundamentalnym wyposażeniem na stanie wojska w górzystym terenie Bieszczad, bez których w bardzo wielu przypadkach, byłoby rzeczą niemożliwą dokonywanie akcji zwiadowczych, jak również pościgowych przeciwko zbrodniarzom z UPA… – więcej w blogu kresywekrwi.blogspot.com

Pokaż więcej »

Cz.II Martyrologium leśników Małopolski Wschodniej 1938-1949

„Niech polskie knieje szumią ku ich pamięci”

 

LEŚNICY, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań 1939-1949 na terenie Wołynia

(teren przedwojennej Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Wołyńskiego z/s w Łucku)

 Sporządził:  Edward ORŁOWSKI  (po aktualizacji wg stanu na dzień 01.01.2021 r.)

   

Lp. Nazwisko i imię,

wiek lub rok urodzenia

Stanowisko pracy – funkcja Przydział służbowy lub miejsce pobytu Data śmierci lub zaginięcia Udział w wojnie i konspiracji,

 okoliczności śmierci lub zaginięcia

1. Abramowski Aleksander

ur. 1904 r.

 

gajowy

 

Kostopol

Powiat Kostopol

 

??

 

Syn Michała. Deportowany z żoną Stanisławą i synem Ryszardem w 1940 r. przez Sowietów na Sybir. Zwolniony ze specposiołka we wrześniu 1941 roku. Dalszych informacji brak.
2. Adamkiewicz Cyryl

ur. 1876 r.

 

zarządca leśny

 

Lasy dóbr Lubomirskich

Kolonia Smolarnia

Gmina Werba

Powiat Włodzimierz

1947

 

Jako osoba mocno schorowana musiał opuścić miejsce pobytu i pracy oraz emigrować z Wołynia. Wycieńczony zmarł w Kiryłowie (Dolny Śląsk)
3. Adamowicz Józef

ur. 1894 r.

 

naczelnik kancelarii

 

Dyrekcja Lasów Państwowych – Okręgu Łuckiego

Powiat Łuck

1940

 

Syn Feliksa. W administracji Lasów Państwowych pracował od 1919 r. urzędnik w kancelarii Zarządu Lasów Państwowych w Łucku. W latach 1922-39 naczelnik kancelarii.
4. Alert (Allert ?) Adolf

ur. 1896 r.

 

leśniczy

 

Sestratyn

Gmina Krupiec

Powiat Dubno

?

 

Deportowany  10 II 1940 r. z żoną Janiną i dziećmi (Mirosław, Irena) przez Sowietów na Sybir (Nowyj But). Dalszych informacji brak. Część rodziny znalazła się w Anglii.
5.
Pokaż więcej »

Zamościa zawiesza współpracę z Tarnopolem, który gloryfikuje ludobójców

Ksiądz Isakowicz-Zalewski w swoim blogu napisał:

„Władze Ukrainy wciąż depczą prawdę i pamięć o Ofiarach Ludobójstwa Polaków na Kresach. Pomimo tego są one szczodrze i bezkrytycznie wspierane przez kolejne rządy RP. Dobrze więc, że przynajmniej niektóre samorządy w tej kwestii zachowują honor i rozsądek.” – link

Pokaż więcej »

Ukraiński parlament poprosił Zełenskiego o uhonorowanie przywódcy organizacji terrorystycznych działających w II RP

Ukraiński parlament zgodził się na skierowanie do prezydenta Ukrainy wniosku o nadanie Jewnehowi Konowalcowi najwyższego ukraińskiego odznaczenia – tytułu Bohatera Ukrainy. Jewhen Konowalec był przywódcą ukraińskich podziemnych organizacji UWO i OUN, które prowadziły w II RP działalność terrorystyczną i dywersyjną.

Inicjatorem apelu do prezydenta Zełenskiego w sprawie pośmiertnego nadania Konowalcowi tytułu Bohatera Ukrainy wraz z Orderem Państwa był deputowany frakcji „Za majbutne” Ihor Huź. W swoim wniosku Huź nazwał Konowalca „wybitnym politycznym i wojskowym działaczem Ukrainy”. Przypomniał, że Konowalec był pułkownikiem armii Ukraińskiej Republiki Ludowej i brał udział jej bojach, a później, w 1920 roku, założył Ukraińską Organizację Wojskową (UWO), która stała się „koordynacyjnym centrum walki podziemnej na terytorium Ukrainy”. W 1929 roku UWO dało początek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN), której Konowalec został pierwszym przywódcą. „Celem działalności organizacji było zjednoczenie Ukrainy i wyzwolenie jej spod okupacyjnych reżimów” – czytamy we wniosku Huzia. Według niego pod okiem Konowalca wychowały się „pokolenia patriotów”, którzy później „walczyli o niepodległość Ukrainy” w szeregach tzw. Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA)… – więcej w portalu kresy.pl

Pokaż więcej »

Cz.I Martyrologium leśników Małopolski Wschodniej 1938-1949

„Niech polskie knieje szumią ku ich pamięci”

LEŚNICY, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny

(teren przedwojennej Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Lwowskiego we Lwowie i powojennej Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Rzeszowskiego z/s w Rzeszowie / Tarnowie)

 

Sporządził:  Edward ORŁOWSKI  (po aktualizacji wg stanu na dzień 01.01.2021 r.)

 

Lp. Nazwisko i imię,

wiek lub rok urodzenia

Stanowisko pracy – funkcja Przydział służbowy lub miejsce pobytu Data śmierci lub zaginięcia Udział w wojnie i konspiracji,

 okoliczności śmierci lub zaginięcia

1. Adamczyk Michał

 

gajowy

 

Powiat Podhajce

 

1940

 

Zmobilizowany do służby pomocniczej PP, więzień obozu w Ostaszkowie, zamordowany w trybie katyńskim przez NKWD
2. Agopsowicz Kazimierz

ur. 1907 r.

 

inż. leśnik

oraz dr praw

 

Majątek leśny Tułuków

Powiat Śniatyń

 

1940

 

Syn Jakuba. Ziemianin, aresztowany przez Sowietów, ofiara mordu  katyńskiego, umieszczony na liście obozów z Ukrainy (Kijów-Tarnopol). Spoczywa w Bykowni.
3. Andrychowicz Antoni Donat „leśnik”

 

Lasy na terenie

Województwa Stanisławów

1940

 

Ppor. piech. rez. WP, żołnierz września 1939 r. inst.. ZHP, więzień obozu w Starobielsku, ofiara mordu katyńskiego
4. Ansion Mieczysław

ur. 1907 r.

 

pracownik  nadzoru lasów

(inż. leśnik)

 

Inspekcja Leśna

Sanok

 

15 VI 1942

 

Absolwent Politechniki Lwowskiej. Żołnierz września 1939 r., wzięty do niewoli przez Niemców, Oflag II B ARNSWALDE. Aresztowany przez gestapo, skierowany do KL Auschwitz (nr obozowy 27079) i tam zginął.
5. Asłanowicz Ludwik dyrektor lasów

 

Grabowa

Gmina Busk

Powiat Kamionka

Pokaż więcej »