W niedzielę 30. czerwca połączone siły największych ukraińskich ugrupowań nacjonalistycznych urządziły we Lwowie tzw. Marsz Tysiąclecia Państwa Ukraińskiego. Oficjalnie był on zorganizowany z okazji rocznicy próby utworzenia państwa ukraińskiego przez banderowców w 1941 roku, jednak zwrócono też uwagę, iż jest to także rocznica pogromu lwowskich Żydów przez ukraińskich nacjonalistów.

Na plakatach zachęcających do wzięcia udziału w Marszu informowano, że jego organizatorami są partia WO Swoboda, Prawy Sektor i Korpus Narodowy. Uczestnicy demonstracji zebrali się przed pomnikiem Stepana Bandery, skąd wyruszyli ulicą Gródecką w stronę pomnika Tarasa Szewczenki na Prospekcie Swobody… czytaj dalej na kresy.pl

W latach 1945-1947 najwyższe władze OUN na ziemiach polskich (na tzw. Zakerzoniu) wydawały rozkazy i instrukcje zakazujące pod groźbą kary śmierci krzywdzenia ludności polskiej, zabijania jeńców wojennych. Daty sporządzania tych pięknie brzmiących instrukcji i rozkazów nie dają się ułożyć w żadną sensowną – logiczną całość z datami popełniania kolejnych zbrodni ludobójstwa i mordowania dużych grup wziętych do niewoli żołnierzy polskich. Ponadto żadnego z dowódców UPA i referentów SB OUN – nawet za spalenie polskiego miasteczka Bukowska, nawet za wymordowanie dużych grup jeńców – nie spotkała nigdy żadna kara ze strony władz OUN. Istnieją przesłanki, aby domyślać się istnienia tajnej dyrektywy OUN-UPA w sprawie polskiej (nazywano ją – NIELEGALSZCZYZNA), zezwalającej na mordowanie Polaków w okolicznościach sprzyjających zachowaniu tajemnicy.

Istnieje pewność, że kłamstwo i zbrodnia są nierozerwalnie związane z OUN-UPA. Link do artykułu na suozun.org