Nakładem wydawnictwa Replika ukazała się dwutomowa praca „Mord na Wołyniu. Zbrodnie ukraińskie w świetle relacji i dokumentów” autorstwa Marka Koprowskiego. Zdaniem wydawcy pracy „wśród wielu książek, które napisano o Wołyniu, brakuje takich, które w całości opisywałyby kontekst tamtejszej tragedii. Z myślą o czytelnikach chcących go poznać, Marek Koprowski podjął się tę lukę wypełnić”.

Wydawnictwo Replika informuje, że książka Koprowskiego „ukazuje zbrodnie ukraińskie w świetle zachowanych dokumentów, pamiętników, relacji i świadectw. Nie tylko polskich, ale także ukraińskich i rosyjskich. Cytuje je bardzo obficie, co pozwala samodzielnie wyrobić sobie pogląd na rozwój wydarzeń, które rozegrały się na Wołyniu w czasie II wojny światowej. Materiału jest bardzo wiele. Wśród ośrodków samoobrony najbardziej eksponowane są Zbaraż i Zasmyki, podczas gdy mało mówi się o Zasłuczu, który odegrał równie ważną rolę w ratowaniu ludności polskiej przed nożami i siekierami Ukraińców. Na wschodzie Wołynia działało też wiele mało znanych ośrodków samoobrony. Niektóre powstawały ad hoc”… – więcej na prawy.pl

https://youtu.be/lj1zlyyUyDE

Walka Orląt Lwowskich o Lwów w 1918 roku powinna inspirować kolejne młode pokolenia Polaków. Niestety patriotyzm i danina krwi młodych polskich patriotów, nie poruszają dostatecznie serc i umysłów młodzieży w III RP (tak jak to się słusznie z Powstaniem Warszawskim czy Żołnierzami Wyklętymi). Warto byłoby ten stan zmienić i rozszerzyć o Orlęta Lwowskie świadomość historyczną naszego narodu. Pomóc w tym może praca profesora Wojciech Roszkowskiego „Orlęta Lwowskie” wydana staraniem wydawnictwa Biały Kruk.

Zdaniem Białego Kruka „nie tylko w dziejach Rzeczypospolitej trudno o przykład większego męstwa i poświęcenia niż obrona Lwowa w okresie 1918–1919. Kiedy Wielka Wojna dobiegła praktycznie końca, mieszkańcy tego pięknego miasta w dzień Wszystkich Świętych, 1 listopada 1918 r., wyszli rankiem na ulice. Nie mogli jednak udać się na groby swych bliskich. Po Lwowie krążyły bowiem uzbrojone i strzelające w różnych kierunkach oddziały Ukraińców, którzy korzystając z wojennej zawieruchy, postanowili z zaskoczenia zawładnąć ówczesną stolicą Galicji… – więcej na prawy.pl

Ukraińscy naziści dokonywali zbrodni na Polakach nie tylko na Kresach leżących poza naszymi obecnymi granicami (na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej) ale również na ziemiach polskich w obecnych granicach naszego Kraju w tym i na Lubelszczyźnie. Temat ten przybliża, wydana staraniem wydawnictwa Replika, 320 stronicowa praca Marka Korporowskiego „Łuny na Wschodzie. Krwawa wojna z OUN-UPA o Lubelszczyznę”.

Jak informuje wydawca pracy, książka Marka Koprowskiego zawiera, „mało znane wątki walki z nacjonalizmem ukraińskim na dawnej Chełmszczyźnie i Podlasiu w szerokiej perspektywie i bardzo przystępnym ujęciu. Łuny na Wschodzie to pozycja wyjątkowa. Ukazuje skomplikowaną historię Lubelszczyzny w kontekście różnic religijnych, etnicznych i społecznych, przenikając do ich korzeni”… – więcej na prawy.pl

Główna specjalistka wydziału polityki informacyjnej Lwowskiej Rady Miejskiej, a zarazem córka kontrowersyjnej, probanderowskiej działaczki Swobody Iryny Farion, Sofija Semczyszyn, wulgarnie skomentowała wspólne oświadczenie ambasadorów Polski i Izraela potępiające kult działaczy OUN-UPA na Ukrainie.

Sofija Semczyszyn, główna specjalista wydziału polityki informacyjnej Lwowskiej Rady Miejskiej, skomentowała na Facebooku informację o oświadczeniu ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie Bartosza Cichockiego oraz ambasadora Izraela na Ukrainie Joela Liona. Jak pisaliśmy, dyplomaci skrytykowali w nim celebrowanie przez ukraińskie władze różnego szczebla postaci historycznych i wydarzeń, „które należy raz na zawsze potępić”. Jako przykłady wymieniono niedawną uchwałę Rady Obwodu Lwowskiego o uczczeniu pamięci Andrija Melnyka – przywódcy tzw. melnykowskiego odłamu Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów oraz dwóch innych działaczy nacjonalistycznych – Iwana Łypy oraz jego syna Jurija Łypy oraz zawieszenie 1 stycznia br. na budynku Państwowej Administracji Kijowa wielkiego baneru z wizerunkiem Stepana Bandery.

„Żydy i Polacy wyp…dalajcie” – napisała Semczyszyn w poście opublikowanym w czwartek wieczorem… – więcej na kresy.pl

LIST

NIE  ZAMORDOWANEJ

DO  A. T.

„Podobnie  jak  Pan

 byłam  świadkiem  ludzkich  tragedii.

Widziałam  łuny  nad  palącym  się  miastem,

Słyszałam  krzyk  zrozpaczonych  ludzi.

 Płacz  przerażonych  dzieci.

 Rżenie  koni.  Ryczenie  bydła.

Trzask  spadających, płonących  krokwi.

 To  było  straszne !

Widziałam  zwęglone  ciała  moich  kolegów.

 W  okrutny  sposób  pomordowanych  sąsiadów.

 Moja   rodzina  cudem  uszła  z  życiem.

 W  ostatnią  noc  przed  wyjazdem  na  zachód,

{a  było  to  6  września  1945  roku},

grupa  rusinów  zaopatrzonych  w  karabiny,

widły  i  siekiery,

Przyszła  pod  nasz  dom  krzycząc,

 domagając  się,  ażebyśmy  wyszli

 na  zewnątrz.

 Na  szczęście  usłyszał  to

nasz  sąsiad  Ukrainiec.

Wyszedł  do  nich  prosząc

by  dali  nam  spokój,

Ponieważ  rano  już  wyjeżdżamy.

Długo  trwała  ta  rozmowa.

W  końcu  ustąpili.

Gdyby  nie  interwencja  tego  człowieka,

Wyrżnęliby  nas  w  pień.

 I  tak  jadąc  do  Potutor,

{tam  były  podstawione  wagony},

Nie  mieliśmy  pewności  czy  tam  nas