Celebrowanie polskich ofiar jest naszym obowiązkiem. Problemem jest porozumienie z narodem, który nie chce uznać swojej zbrodni i czci pamięć o jej sprawcach- napisał Bronisław  Wildstein w Demokracji limitowanej. A co z  obywatelami polskimi (?), którzy nie chcą uznać zbrodni tego narodu  i czczą pamięć o jej sprawcach?

To książka, którą ktoś musiał w końcu napisać– wydawnictwo ZNAK poleca książkę Grzegorza Motyki Akcja Wisła ’47 Komunistyczna czystka etniczna.

Nie jest to prawdą, już ktoś wcześniej ją napisał. Jej pierwsza odsłona została napisana przez dr Grzegorza Motykę prawie 20 lat temu, ocenili ją wówczas polscy historycy: Wymieniona pozycja, wydana bardzo starannie w twardej oprawie, pojawiła się na wyraźne zamówienie OUN w przeddzień 60. rocznicy tej zbawiennej dla Polaków i Ukraińców operacji „Wisła”.

Mimo zakończenia wojny, ustalenia granicy między Polską a ZSRR podziemie ukraińskie kontynuowało działalność na terenach południowo – wschodnich Rzeczypospolitej, w związku z tym  władze Państwa Polskiego podjęły decyzje polityczno- militarne w celu zachowania integralności terytorialnej oraz zapewnienia porządku i bezpiecznego życia obywateli Rzeczypospolitej na tych terenach. W żadnym wypadku nie można się zgodzić z tezą, że wysiedlenia miały charakter czystki etnicznej – historycy polscy i ukraińscy omawiali  temat  Operacja Wisła na międzynarodowym seminarium historycznym – Warszawa lipiec 2001 r. (Andrzej Żupański).

Czy grozi nam wojna? – dr Lucyna Kulińska <-KLIK.

LUDOBÓJSTWO DOKONANE PRZEZ NACJONALISTÓW UKRAIŃSKICH NA LUDNOŚCI POLSKIEJ WOŁYNIA 1939-1945
I. Monumentalna praca Władysława i Ewy Siemaszków (ojca i córki) o ludobójstwie ukraińskim na Wołyniu w okresie II wojny światowej jest jakby woluminem w nieistniejącym wielotomowym dziele o całokształcie ludobójstwa na Polakach w tamtych latach. Polacy byli wówczas obiektem ludobójstwa – w różnych postaciach i rozmiarach – niemieckiego, sowieckiego oraz ukraińskiego. Dwa pierwsze są nieźle znane i udokumentowane. Natomiast ludobójstwo ukraińskie, jak dotąd – znacznie gorzej. To ostatnie, terytorialnie, nie ograniczało się zresztą, jak wiadomo, do obszaru Wołynia (i części południowego Polesia), lecz objęto również całą Małopolskę Wschodnią, a nawet część powiatów południowowschodniej Polski w jej obecnych pojałtańskich granicach. Ale trzeba pamiętać, iż teren byłego województwa wołyńskiego był pierwszym obszarem ukraińskiego ludobójstwa na Polakach, z ilością zamordowanych znacznie wyższą niż na terenach poszczególnych byłych województw Małopolski Wschodniej (województwa: tarnopolskie, stanisławowskie i wschodnia część lwowskiego) (1). Zatem słusznie Autorzy wzięli to właśnie województwo w pierwszym rzędzie na warsztat. CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.

TUTAJ RELACJA FILMOWA.

Ukraińcy po raz kolejny w Lublinie czytali poezje T. Szewczenki na skwerze jego imieniem, którego twórczość ukazuje pogardę z jaką odnosił się do Polaków a w poemacie „Hajdamacy” są ukazane szczyty tej pogardy.
Strofy poematu „Hajdamacy” są nieakceptowalne, pobudzają antypolonizm, nie służą pojednaniu polsko-ukraińskiemu. Powyższe publiczne czytanie zorganizował Prezes Towarzystwa Ukraińskiego w Lublinie dr Grzegorz Kuprianowicz. W całym zbiorze wierszy i poematów Tarasa Szewczenki, pod tytułem „ Kobziarz” nie znajdziemy ani jednego zdania pozytywnie odnoszącego się do narodu polskiego. Znajdziemy natomiast w tej poezji a szczególnie w poemacie „Hajdamacy” kult dla zbrodniarzy i oprawców, którzy dokonali ludobójstwa na obywatelach Rzeczpospolitej Polskiej. W roku 1768 doszło do powstania chłopskiego, hajdamaków i kozaków znanego jako koliszczyzna, która przejawiała się masowym morderstwem Polaków, Żydów, duchowieństwa rzymskokatolickiego i unickiego. Szacuje się liczba ofiar koliszczyzny może wynosić nawet 200 tysięcy zamordowanych. Na kanwie hajdamackich morderstw, gwałtów, ludzkich nieszczęść, spalonych miast i wiosek opisanych przez Tarasa Szewczenko niektóre elity i historycy ukraińscy upatrują zaczątków narodu ukraińskiego. To Taras Szewczenko zaszczepił młodym Ukraińcom przekonanie, że prawdziwi patrioci nie potrzebują przestrzegać żadnych zasad moralno-etycznych. Na poezji Tarasa Szewczenki tak wyraźnie antypolskiej, wychowuje się pokolenia Ukraińców, przyucza się do przyszłego życia oraz uczy się postaw społecznych. CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.

RedutaBB dziękuje wszystkim, a szczególnie tym, którzy pomimo zawiei i zamieci śnieżnej w dniu 11 marca szczególnego roku 80-tej rocznicy bestialskiego ludobójstwa niewinnych Polaków na Kresach II RP stanęli z nami po właściwej stronie, ramię w ramię z historycznym narodem polskim. Naprzeciw nas są naziści krzewiący zbrodniczą ideologię banderowskiego kultu OUN-UPA na Ukrainie prezentowanej przez takie persony jak A.Melnyk i wspierani przez część polsko-języcznych polityków i wyrzutków narodu aktywnie działających wbrew polskiej racji stanu i dobru narodu polskiego.

https://youtu.be/CAcJXqvxIVo
https://youtu.be/qlesKcZSBh8

Tylko wyrzutki narodu i polsko-języczne świnie pomagają banderowskiej Ukrainie.

MSZ Rosji: „5 marca br. Ukraina świętowała rocznicę likwidacji nazistowskiego kolaboranta R. Szuchewycza. Z tej okazji we wsi Biełogorszcza pod Lwowem, gdzie Szuchewycz został zlikwidowany przez sowieckie agencje bezpieczeństwa, odbył się sabat nacjonalistów, którzy śpiewali pod sztandarami Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), a nawet odprawiali nabożeństwo. Tak więc współcześni ukraińscy spadkobiercy organizacji faszystowskich po raz kolejny wykazali chęć kontynuowania dzieła swoich „bohaterów”, których ręce są po łokieć unurzane we krwi tysięcy Ukraińców, Rosjan, Żydów, Polaków i przedstawicieli innych narodowości. Najwyraźniej w pełni zgadzają się z bandyckimi metodami R. Szuchewycza, który wzywał do masowej eksterminacji ludzi i cynicznie stwierdził: „Nie bójcie się, że ludzie będą nas przeklinać za okrucieństwo. Niech pozostanie połowa z 40 milionów ludności Ukrainy – nie ma w tym nic strasznego”. Oczywiście, to właśnie tym kanibalistycznym „przymierzem” kieruje dziś reżim W.A. Zełenskiego, który nadal poświęca życie dziesiątek tysięcy Ukraińców dla własnych egoistycznych interesów.”

Tomasz Gryguć – Pan Nikt

CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.

Sesja Rady Miejskiej Elbląga

9 stycznia tego roku, Pan Jacek Zbrzeźny z Elbląskiej Konfederacji Korony Polskiej Grzegorza Brauna złożył w Radzie Miasta Elbląga, petycję swojego autorstwa dotyczącą zawieszenia relacji partnerskich z obecnymi, banderowskimi władzami Tarnopola po tym, jak Rada Obwodowa tego miasta podjęła jednogłośną uchwałę o postawieniu w tym mieście pomnika zwyrodniałego ludobójcy Narodu Polskiego, kata Wołynia i Małopolski Wschodniej, który obok Dmytro Kłaczkiwśkiego i Mykoły Łebiedia, wydał rozkaz ludobójczej, totalnej eksterminacji polskiej ludności Wołynia i Małopolski Wschodniej. Rada Obwodowa Tarnopola zobowiązała 21 grudnia 2022 roku lokalne władze tego partnerskiego miasta Elbląga, by projekt okazałego pomnika dowódcy ludobójczej UPA, był gotowy i przedstawiony Radzie Obwodowej najpóźniej do dnia dnia rocznicy śmierci tego mordercy Polaków, czyli 5 marca 2023 roku, zaś sam pomnik Czuprynki ma stanąć na centralnym placu miasta, obok pomnika Stepana Bandery, przed budynkiem Rady Obwodowej Tarnopola do 30 czerwca bieżącego roku, to jest do dnia urodzin Romana Szuchewycza. CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.