Helena A.
zawód w Polsce: Dyrektorka Liceum Pedag. w Sandomierzu.

Wyjątek z pamiętnika z lat 1940-42
Wywóz uchodźców ze Lwowa w r. 1940

Organizacja wywozu.
W maju 1940 rozeszła się we wschodniej części Polski, okupowanej przez władze sowieckie, pogłoska, że przyjdzie do Lwowa komisja niemiecka. Celem jej będzie zarejestrowanie i w porozumieniu z władzami sowieckimi, ułatwienie uchodźcom z zachodniej i centralnej Polski, powrotu do miejsc stałego zamieszkania przed wybuchem wojny w roku 1939. Pogłoska ta podawana z ust do ust spowodowała napływ ludności uchodźczej z okolicznych miast, miasteczek i wsi do Lwowa… – link do nowego artykułu Bożeny Ratter

Link do dokumentu porozumienia OUN z polskim podziemiem.

Najwyższy czas skończyć z akceptowaniem narracji banderowskiej o zawziętej walce OUN-UPA z nazistowskimi Niemcami – niech przemówią w tej sprawie dane statystyczne… – czytaj więcej

Sprawiedliwi Ukraińcy – niemile widziani w Lublinie. Chwalcy zabijania dzieci – istnień z definicji niewinnych – wprost przeciwnie.

Prezydent Miasta Lublina na trzy tygodnie przed oddaniem hołdu Sprawiedliwym Ukraińcom na szczeblu państwowym (ma się odbyć 19.06.2019 w Warszawie, Gala wręczenia medalu Virtus et Fraternitas), za pośrednictwem głosującego jak na rozkaz jednomyślnie swego klubu radnych, odmówił podobnego uhonorowania „na swoim podwórku”. Sprawił tym wielką radość pogrobowcom i apologetom nacjonalistycznych ludobójców. Gdyby miał sumienie, to pomyślałby chociaż przez chwilę, jak czują się Ukraińcy, narażający w godzinie próby życie swoje i swoich bliskich, aby ratować życie niewinnych dzieci, kobiet i mężczyzn, jak czują się dzieci i wnuki Sprawiedliwych zaproszeni do Warszawy na odebranie medali Virtus et Fraternitas. Tak więc w Lublinie znaleźli się tacy, którzy nie zdali egzaminu z człowieczeństwa w godzinie swojej próby. Stanęli po stronie katów, przeciwko ofiarom i ratującym. „Piekło drgnęło” z radości… – czytaj więcej.