Publikuję pracę żony, mojego młodszego kolegi z pracy, która 12 lat temu mając wówczas niespełna 15 lat, wygrała nią ogólnopolski konkurs dla uczniów szkół gimnazjalnych pod tytułem ,,Dziedzictwo i tragedia Polskich Kresów”. Nagrodę za zdobycie pierwszego miejsca w tym konkursie wręczył jej sam Pan generał Mirosław Hermaszewski.
Praca ta opowiada o ludobójstwie dokonanym przez ukraińskich zbrodniarzy z OUN – UPA, którzy 9 lutego 1943 roku bestialsko wymordowali polskich mieszkańców koloni Parośla na Wołyniu. Zbrodnia ta była początkiem Wołyńskiego ludobójstwa, którego architektami i wykonawcami byli ukraińscy zowiniści z OUN – UPA oraz ukraińscy sąsiedzi polaków z tzw. Samoobronnych Kuszczowych Widdiłów. Siedem dni temu minęła dokładnie 77 rocznica tego bestialskiego mordu dokonanego na Naszych rodakach w koloni Parośla. Zarówno to wydarzenie, jak i sama rocznica męczeńskiej śmierci Polaków z Wołynia przeszła zupełnie bez echa, zamilczana dosłownie na śmierć, tak jakby nigdy nie miała miejsca w historii. Nie odbyła się żadna uroczystość upamiętniająca oiary ludobójstwa w Parośli, i z wyjątkiem krótkiego wspomnienia dokonanego w bardzo wczesnych godzinach porannych w niedzielę 9 lutego br., w audycji polskiego radia 24, w której panowie Tadeusz Płużański i Robert Tekieli, zakłamali w sposób ordynarny tą straszliwą zbrodnię dokonaną przez zwyrodniałych bandytów z UPA, przypisując w sposób haniebny jej rzeczywiste sprawstwo, a jakże Rosjanom, którzy to właśnie według ich narracji, byli jako jedyni, odpowiedzialni za narodzenie się ukraińskiego nacjonalizmu, a tym samym za zbrodnie ludobójstwa dokonane potem przez OUN – UPA na polskich mieszkańcach Wołynia i Małopolski Wschodniej oraz obenych ziem południowo – wschodniej Polski. Tak więc obaj

Na początku lutego na Wikipedii pojawiło się nowe hasło – „antyukrainizm”. Jednym z jego głównych twórców jest, znany ze skrajnie pro-ukraińskich poglądów, wykładowca Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego Kazimierz Wóycicki.

Antyukrainizm (także: ukrainofobia) – termin określający zbiorowo wszelkie uprzedzenia, dyskryminację, niechęć i postawy wrogości wobec Ukraińców. Historycznym źródłem antyukrainizmu jest nieuznawanie Ukraińców za odrębny naród przez ich sąsiadów Rosjan i Polaków. Zjawisko antyukrainizmu pod wieloma względami zdradza podobieństwo do antypolonizmu i antysemityzmu – z taką definicję terminu „antyukrainizm” możemy zapoznać na Wikipedii… – więcej w portalu kresy.pl

Pamięci polskich mieszkańców Huty Pieniackiej, Podkamienia, Chodaczkowa Wielkiego. Skalbimierza, Chłanowa i wielu,wielu innych polskich miejscowości na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej oraz mieszkańcom Warszawy i Powstańcom Warszawskim, bestialsko zamordowanym przez ukraińskich rizunów z kompanii policyjnych dywizji Waffen SS Galizien, pracę tą poświęcam.

Motto:

,,I dlatego jeszcze Panin, że ze zdrajców robili oni zawsze bohaterów’’

Caryca Katarzyna II

12 maja br. minie 50 rocznica śmierci generała Władysława Andersa, a dzień wcześniej 76 rocznica rozpoczęcia Bitwy o Monte Casino. W miarę przybliżania się obu tych dat, na pewno usłyszymy całą masę propagandowych historii i panegiryków na temat osoby samego generała Władysława Andersa, jak również i jego rzekomej wielkości, a także podobnego, wielkiego znaczenia samej bitwy przezeń dowodzonej i jej niezwykle istotnego wpływu na losy całej drugiej wojny światowej. Już teraz bowiem ogłoszono, że trwają intensywne przygotowania do odsłonięcia w rocznicę bitwy, we włoskiej miejscowości Cassino, wielkiego memoriału upamiętniającego generała Andersa i jego żołnierzy, i przygotowań do hucznego upamiętnienia obu tych wydarzeń. Nie neguję tu absolutnie Wielkiego Bohaterstwa i Poświęcenia Polskich Żołnierzy i Ich ofiary, którym należy się Nasz Najwyższy Hołd, Pamięć i Szacunek, ale czy czynienie z samego generała Andersa jakiejś niezwykłej, wręcz monumentalnej w swoim wymiarze postaci, którą wszyscy winniśmy brać bez dyskusji i zadawania zbędnych pytań, za wzór niezłomnej walki o Wolny, Niepodległy i Suwerenny byt Naszej Ojczyzny i utrzymanie Polskości, za wszelką cenę w chwilach największego zagrożenia Naszego bytu Narodowego i Państwowego, ma rzeczywiście uzasadnienie i odzwierciedlenie w bezsprzecznych faktach, czy też raczej jedynie w czyichś wyobrażeniach, przekutych na sentymentalną,

SYBERYJSKIE KARTOFLISKO

MEMENTO:

„ZA PARĘ KŁOSÓW PODNIESIONYCH NA ŚCIERNISKU

KILKA LAT GUŁAGU”

Pani Wakar zginęła w gułagu, W rosyjskim obozie

koncentracyjnym za litość nad polskimi wygnańcami.

Sybir.

Żywnościowe racje mizerne. brak odzieży i obuwia.

Wyniszczająca praca, głód rujnują zdrowie.

Po wiosennych roztopach komary i meszki. Życie nieznośne.

Wygnańcy umierają. Śmierć wybawieniem.

Od wiosny do jesieni tajga tonie w błotach.

SYBERYJSKIE KARTOFLISKO MEMENTO – pełny tekst Alfreda Tomaszewskiego w formacie pdf.