Tuż przed rosyjską inwazją na Ukrainę w 2022 roku, w zachodniej prasie zaczęły pojawiać się doniesienia o amerykańskich planach utworzenia na Ukrainie siatki szpiegowsko – dywersyjnej, w stylu z czasów Operacji Gladio, która miałaby oprzeć się rosyjskiej inwazji, za liniami wroga, na jego tyłach. Byłaby to podziemna armia wyposażona w ukryte składy broni. Nic dziwnego, że oznaczało to, że taka siatka terrorystyczna, w stylu operacji Gladio została już utworzona.

Cały tekst tutaj. <— KLIK

Szanowni Państwo,

nie piszę tego listu do premiera, ponieważ wiem, że nie odpowie. Nie piszę do MEN, ponieważ MEN ignoruje narodowe potrzeby. Nie piszę także do pana prezydenta, bo kazałby mi ważyć słowa, a ja nie mam zamiaru ważyć, piszę tak, jak dyktuje mi serce. Piszę więc do Narodu, bo tylko Narodowi ufam.

Ministerstwo Edukacji Narodowej pod kierunkiem lewackich radykałów przedstawiło propozycję zmian w podstawie programowej w szkole. Oto w rozdziale zatytułowanym „Polska pod okupacją niemiecką i sowiecką” czytamy, że nowa władza chce wykreślić z historii temat ukraińskiego ludobójstwa na Polakach na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, a w zamian wprowadzić „przyczyny konfliktu polsko-ukraińskiego”. Jakiego konfliktu? Polsko – ukraińskiego? Ktoś tu na głowę upadł. Ukraińskie mordy nazywacie konfliktem polsko-ukraińskim? Chylicie czoła przed kłamliwą ukraińską propagandą? I po niej powtarzacie brednie. Bowiem nawet uczciwi ukraińscy pisarze nie nazywają tak tej zbrodni. A nie nazywają, bo wiedzą, kto był katem, a kto ofiarą. Oto co pisał znakomity współczesny poeta, Dmytro Pawłyczko:

Ciągle nas się w mediach przekonuje, że nic takiego się nie dzieje, natomiast druga strona ma świadomość rewolucyjności i doniosłości zmian –mówił 5 grudnia 2016 roku w Klubie Ronina Grzegorz Strzemecki o gender i Oldze Tokarczuk, która nazwała gender „przewrotem kopernikańskim”. Uświadomiona druga strona w 2024 roku, mimo obiecywanego odwrotu od polityki poprzedników, już rewolucyjne zmiany wdraża likwidując edukację.

Cały tekst tutaj. <— KLIK

Podpisaliśmy w Wersalu traktat, zapewniający prawa mniejszościom narodowym. Ale jeśli istnieją w Polsce prawa mniejszości narodowych, uważających się jedynie za mieszkańców kraju, i od których Liga Narodów żąda lojalności wobec państwa, w którego granicach żyją, ale nie miłości tego państwa i troski o jego siłę mocarstwową – to w takim razie najprostszym nakazem sprawiedliwości i zdrowego rozsądku jest, by istniało również zagwarantowane konstytucją narodowi suwerennemu prawo większości. Jesteśmy naprawdę zbyt skromni w poczuciu naszych praw, jako narodu panującego nad swymi ziemiami– pisał Henryk Glass w 1930 roku.

O nasze prawa jako narodu panującego nad swymi ziemiami (niestety, nie wszystkimi) upomina się Konfederacja protestując przeciw przyznaniu ludziom ukraińskim, którym wydano paszporty (dlaczego?) po 24.02.2022 r. Widzimy wielki chaos (kontrolowany przez wrogów RP), jaki czynią obecnie przedstawiciele zasiedziałej mniejszości wybrani do Sejmu i Senatu Polski czy do samorządów, knujący spiski przeciw Polsce. 

,,Naród ukraiński w Generalnym Gubernatorstwie jest wdzięczny führerowi Wielkich Niemiec za to, że wziął go pod swoją opiekę i, że naznaczył generalnego gubernatora swoim zastępcą… W rocznicę urodzin führera Ukraińcy życzą mu sił i zdrowia dla osiągnięcia wszystkich jego wielkich zamierzeń i ustanowienia Nowego Ładu w Europie. Ukraińcy biorą po stronie Niemiec udział w walce o Nową Europę, a od ich wkładu w tę walkę zależeć będzie ich przyszłość u boku Niemiec.”

Cały tekst tutaj. <— KLIK

Kolejny temat do wykreślenia z programu nauczania historii wytypowany przez Ministerstwo Edukacji  to Żołnierze Armii Krajowej, Żołnierze Niezłomni. To Ci, którym Jan Karski poświęcił wydany w Ameryce tom  „Tajne Państwo” sprzedawany w Ameryce w 20 milionach egzemplarzy. „Żołnierzom Armii Krajowej i członkom Państwa Podziemnego walczącym o wolną i niepodległą Polskę, tym, którzy oddali życie, tym, którzy przeżyli, oraz wszystkim tym, których spotkałem na swojej wojennej drodze” Piękne, dobrze wychowane i wykształcone, porzucały świat wspaniałych kiecek (nierzadko z salonów Paryża), zabaw, podróży po świecie, życie w spokojnych i radosnych domach i szły walczyć w szeregach Armii Krajowej- ze wspomnień Włodzimierza Rzeczyckiego o domu dziadka na Wołyniu.

Cały tekst tutaj. <— KLIK