W listopadzie 1918 r. stał się wypadek bynajmniej nie historyczny, ale taki sobie, zwykły. Z dworca wiedeńskiego, przeszedł przez ulicę Marszałkowską na ulicę Moniuszki człowiek, którego stanowisko nazywali Józefem Piłsudskim– fragment przemówienia Komendanta z lipca 1925 r cytowany w Panteonie Polskim z listopada 1930 roku. W artykule Małopolska Wschodnia 1918 inne wspomnienie:
Listopad 1918 r. – miesiąc wyzwolenia państwa naszego, stał się dla tej części państwa -miesiącem żałoby, cierpień i zniszczenia. Całe wioski polskie po ograbieniu palono, mordowano gospodarzy, którzy bronili swojego dobytku. Do ognia rzucano chłopców, w których się obawiano przyszłych polskich żołnierzy. Urzędowo stwierdzono nawet wypadek wbicia na pal– sposób stracenia. który czytelnik europejski zna już tylko z powieści Sienkiewicza. Ci co przeżyli te okropne tygodnie listopadowe w części Lwowa, zajętej przez Rusinów, potrafią opisać strach, jaki budził żołnierz rusiński na mieście.