Inteligencja, zgoła niepospolita, była główną cechą Leona XIII; podziwiali ją wszyscy współcześni. Łączył ją z głębokim zrozumieniem religii i jej roli w nowym świecie, jego encyklika Rerum Novarum była protestem przeciwko popularności teorii Marksa, teorii ekonomii bezwłasnościowej, która dopiero w naszych czasach ukazuje się w swojej pełnej nierealności. I dlatego ta encyklika była znienawidzona przez rewolucyjnych marksistów. (Gawędy o czasach i ludziach, ks. Walerian Meysztowicz, Londyn 1973) .

Cały świat poznał nauczanie Kościoła na temat ideologii marksistowskiej w 1891r. (choć nie było nowoczesnych technologii komunikacyjnych), gdy tymczasem w XXI wieku serwis You Tube  (wygląda to niczym działanie jakże krytykowanej inkwizycji) usuwa odcinki programu „Wierzę. Magazyn katolicki” z 2019 roku, ponieważ redaktor naczelny „Do Rzeczy” Paweł Lisicki i redaktor naczelny wSensie.pl Marek Miśko przedstawiali nauczanie Kościoła na temat ideologii ruchu LGBT. Według administracji portalu, programy miały rzekomo szerzyć „mowę nienawiści”. Taką to wolność słowa mamy, jak za najgłębszego bolszewizmu i stalinizmu.

Wymienione w zaproszeniu do  Zamku Królewskiego w podróż przez „świat skarbów stolicy Galicji „ „dzieła mistrzów tej miary co Grottger, Malczewski, Matejko, Sielska-Reich czy Siemiradzki” zaprezentowane zostały w 1908 roku w Wiedniu jako wielka manifestacja  sztuki polskiej  przez artystów Lwowa, zrzeszonych  w Towarzystwie Artystów Polskich SZTUKA od 1897 roku.

I choć był to czas zaborów ani austriackie ministerstwo kultury, które przyznało 3000 koron subwencji, ani Polacy pod zaborami żyjący , nie bali się zamanifestować przed Rosją polskości dziedzictwa Rzeczypospolitej, choć był to czas gdy car Rosji a potem Stalin, chętnie Polaków do tiurmy wsadzali, pozbawiali majątku i na białe niedźwiedzie zsyłali.

Sztuka Polska 1897 – 1922 Nakład i własność H. Altenberga, Gubrynowicza i Syna we Lwowie Corporight by „SZTUKA” Society of Artists Cracow  1922 r.:

Do obejrzenia skarbów malarstwa i rzeźby od XVII w. po wiek XX  stolicy Galicji Lwowa – zaprasza Zamek Królewskim w Warszawie. Chyba innego zdania był Marszałek Polski Józef Piłsudski, który  orderem Virtuti Militari nr. 1, dnia 22 listopada 1920. własnoręcznie ozdobił herb miasta Lwowa, zaznaczając, iż odznaczenie to otrzymał Lwów „za zasługi położone dla jego polskości i przynależności do Polski”.

W XVII wieku Szwedzi napadli Rzeczypospolitą (nie Galicję) mordując m.in. mieszkańców Warszawy i zabierając z Zamku Królewskiego i innych zamków i pałaców wszystko, co miało jakąkolwiek wartość, a król Jan Kazimierz we Lwowie, 1 kwietnia 1656 roku, powierzał Matce Bożej Łaskawej Rzeczypospolitą Polską (Warszawę, Wilno, Lwów) co uwiecznił Jan Matejko na obrazie „Śluby Jana Kazimierza“ .

Ważni ludzie z Hollywood deklarowali nakręcenie superprodukcji w gwiazdorskiej obsadzie pod warunkiem, że rodzina nie będzie protestować, gdy w filmie Pilecki zostanie przedstawiony jako Żyd. Andrzej Pilecki  posłał ich do diabła a ja uświadomiłem sobie, jaką wielką szkodę mogłoby takie „wybitne dzieło” narobić: Żyd ucieka z „polskiego obozu” koncentracyjnego by w finalnej scenie podli Polacy i tak go dopadli i zamordowali. Oskar murowany – wspomina Wojciech Sumliński  (Powrót do Jedwabnego, Wojciech Sumliński, Ewa Kurek Tomasz Budzyński).

Hollywood się nie udało ale Polskiej Telewizji i owszem. W filmie Orlęta Grodno 39. reżyser uczynił najmłodszym bohaterem chłopca żydowskiego Leosia a nie Tadzia Jasińskiego, którego 84. rocznicę śmierci przypomniało Muzeum Pamięci Sybir w Białymstoku: „Sowieci złapali Tadeusza i przywiązali go do czołgu. Stał się „żywą tarczą”. Podczas walk, wleczony na tanku, zmaltretowany chłopiec został kilkukrotnie postrzelony. Gdy maszyna się zatrzymała, podbiegły do niej nauczycielki, Grażyna Lipińska i Danuta Bukowińska, które pomimo gróźb czerwonoarmistów uwolniły Tadzia i zaniosły go do szpitala. Było już jednak za późno, a rany odniesione przez chłopca zbyt poważne. Zmarł w szpitalu 21 września 1939 r. Imię Tadeusza Jasińskiego nadano ulicom w kilku polskich miastach, w Grodnie powstał jego symboliczny grób, a sam Bohater został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski”.

Szanowni Państwo,

przesyłam do przeglądnięcia (przeczytania) kolejny zeszyt „Spotkań Swirzan” i zapraszam do redagowania kolejnych zeszytów.
Proszę uprzejmie o potwierdzenia przyjęcia, które jest warunkiem wysłania następnego zeszytu.

Pozdrawiam serdecznie – Józef Wyspiański

Spotkania Świrzan nr 165a

Ottawa i Kraków były stolicami dwóch kolonii: Kanady Brytyjskiej i okupowanej przez Niemców Polski. W 1940 r. oba rządy utworzyły antykomunistyczne grupy ukraińskie, aby wspierać ich wysiłki. W Krakowie, pod rządami nazistowskiego gubernatora Hansa Franka, w Niemczech powstał Ukraiński Komitet Centralny. Tymczasem w Kanadzie liberalny rząd Mackenziego Kinga powołał Komitet Ukraińsko-Kanadyjski, obecnie nazywany Kongresem Ukraińsko-Kanadyjskim. Opisując to, historyk Royal Military College Lubomyr Luciuk powiedział: „Niewiele kręgów pozarządowych zdawało sobie sprawę, w jakim stopniu Komitet można nazwać Made in Ottawa”.

CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.

Stwierdzamy z rozczarowaniem, że mimo zapewnień płynących z MEiN nadal wdrażany jest ideologiczny projekt edukacji włączającej pod szyldem wsparcia i pomocy, jak nie uczniów niepełnosprawnych, to uchodźców czy imigrantów, oraz pod coraz nowymi hasłami, jak np. obecnie „edukacja dostępna dla wszystkich” [SDW]. Równie wielki niepokój budzi uleganie modzie na innowacyjne pomysły w oświacie, przenoszone bezkrytycznie i bez nadzoru do

Polski – fragment listu skierowanego do Ministra Edukacji i Nauki  przez zatroskanych galopującym obniżeniem poziomu edukacji w polskich szkołach pracowników oświaty zrzeszonych w Ruchu Ochrony Szkoły.

Jak czytamy na stronie kancelarii prezydenta Ukrainy, w niedzielę, w Dniu Obrońców Ukrainy, Zełenski wręczył ukraińskim żołnierzom odznaczenia państwowe, nadał też “tytuły honorowe” jednostkom wojskowym. Wziął także udział w zaprzysiężeniu licealistów – absolwentów liceów wojskowych.
Jeden z oddziałów, 131. oddzielny batalion rozpoznawczy, został nazwany imieniem Jewhena Konowalca, jednego z przywódców Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów.

CAŁY TEKST TUTAJ -> KLIK.

Kilka lat temu Tomasz Kuba Kozłowski zaprosił na spotkanie z redaktorami książki Modernistyczny Lwów – Ewą Paczoską i Dawidem Osińskim oraz autorką haftu na płótnie Panorama Lwowa, Anną Tyńską Ząbecką. Haft stał się wzorem okładki książki.

Książka jest pokłosiem międzynarodowej konferencji, zorganizowanej w grudniu 2008 r. przez Zakład Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski Wydziału Polonistyki UW, realizowanej w ramach szerszego projektu Doświadczenie Europy Środkowo-Wschodniej w kulturze modernizmu. Uczestnicy projektu dokonali rozpoznania obrazu Lwowa jako jednej ze stolic kultury polskiej okresu 1864-1939.

Przychodzimy na to miejsce uświęcone krwią
By powtórzyć swą przysięgę o wierności Tobie
Tak jak Ci co  tutaj odtąd spoczywają wiecznie
Matko Polsko! w Twych ramionach w grobie..!

Przychodzimy by powiedzieć Polska nie zginęła!
Z Waszej krwi wyrasta pamięć oraz wola męstwa
Bo choć chwieją naszym domem z zachodu i wschodu
To wierzymy że ta pamięć wiedzie do zwycięstwa!