Prawda historyczna i polityka

Wiedza o historii ukraińskiego ruchu nacjonalistycznego, jego ideologii i programie politycznym w polskim społeczeństwie jest znikoma.  W efekcie  szermując sloganem „krzywdy ukraińskiej” łatwo jest narzucić  neobanderowską propagandę, udowodnić tezę o „drugiej wojnie polsko-ukraińskiej”, „polskich odwetach” i „wzajemnych winach”. Z uwagi na tragiczne doświadczenia ludności polskiej  podczas I i II wojny światowej problemu ukraińskiego nacjonalizmu nie można lekceważyć  gdyż ma on żywotne znaczenie dla Polski, tym większe, że na Ukrainie demony przeszłości odżyły… Pełny tekst artykułu można przeczytać tutaj  – link.

Pokaż więcej »

Gdzie słomka, a gdzie belka?

Wysłuchałam rozmowy Witolda Gadowskiego z ks. Tadeuszem Isakowiczem -Zaleskim, dr Andrzejem Szeptyckim i Rafałem Dzięciołowskim. Niepoważne argumenty dr Andrzeja Szeptyckiego począwszy od jego oceny, iż działanie antypolskie w postaci zburzenia pomnika w Hucie Pieniackiej jest prowokacją agenta sowieckiego zmusza mnie do zadania pytania. Od kilkudziesięciu lat znamy antypolską politykę na Ukrainie, podaję przykłady… pełny tekst artykułu pani Bożeny Ratter – link.

Pokaż więcej »

Wołyń – rok 1944

Rok 1943 dobiegał końca. W imię czystości Ukrainy, zbrojna formacja Bandery zostawiła pogorzeliska i wielkie cmentarzysko, resztki żywiołu polskiego broniło się w kilku dużych ośrodkach, organizacyjnie powiązanych z Armią Krajową. Ostatnie groźne uderzenie  tzw. Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) miało miejsce w święta Bożego Narodzenia na kolonie położone wokół systemu obrony Zasmyk, na przedmieścia miast Kowla, Łucka, Równego, na ośrodek Witoldówka  w pow. zdołbunowskim i na istniejące jeszcze polskie kolonie w pow. sarneńskim. Roman Szuchewycz wódz ludobójczej UPA część sotni skierował na Chełmszczyznę, część na tereny Małopolski Wschodniej… Całość artykułu pani Moniki Śladewskiej tutaj – link.

Pokaż więcej »